Braccia Rese
Braccia Rese is een jong wijnhuis gelegen in de stad Saluzzo, in het noorden van Cuneo. Het is vlak voor de Covid uitbraak opgericht door vier jongens, waarvan één het erf van zijn grootvader heeft geërfd. Op dat prachtig gelegen erf, namelijk aan de rand van de westelijke alpen, is een oude stal en het huis te vinden, waarin de wijnmakerij plaatsvindt. Je kijkt er uit over de Po vlakte.
Braccia Rese is te omschrijven in één woord: bewust. Op allerlei vlakken zijn ze opzoek naar manieren om aandachtig om te gaan met wat ze creëren, hun omgeving en wat er speelt. Allereerst hebben ze de wijnbouw ingericht met het oog op de natuur en duurzaamheid. Ze gebruiken bijvoorbeeld geen pesticiden, maar alleen koper, propolis, sulfer en klei om de druiven te beschermen. De klei beschermt bijvoorbeeld tegen de zon en samen met propolis tegen verspreiding van hagel schade.
Naast hun aanpak in de wijnbouw besteden ze aandacht aan hun omgeving en het creëren van samenwerkingen. Zo maken ze bijvoorbeeld niet alleen wijn, maar ook appelcider, van appels die ze verkrijgen van biologische appelboeren in de buurt. Op die manier geven ze weer een nieuwe reputatie aan de anders “gewone appel die overal te koop is”. Verder hebben ze een samenwerkingsverband met een organisatie in Saluzzo die werkimmigranten ondersteunt. Deze organisatie helpt immigranten voornamelijk met het verkrijgen van kleding, fietsen, en met het beschermen tegen uitbuiting. Je ziet er geregeld immigranten rond fietsen. Dat valt op, want Italianen fietsen in de regel nauwelijk…
Braccia Rese draagt bij aan deze organisatie door middel van de opbrengst van de Barbera-Chatus wijn, aan deze organisatie te doneren.
De wijngaarden zelf zijn al 50 jaar oud, maar het is niet bekend wie of welke organisatie ze al die jaren beheerd heeft. De druiven die er aangeplant staan zijn Chatus (die hier ook Nebbiolo di Dronero wordt genoemd), Nerreto Cunese, Merlot, Quagliano en Barbera. Ze hebben ook voor het eerst de witte Baratuchat druif aangeplant, maar die is door de droogte (2022) helaas niet aangeslagen en moet volgend jaar opnieuw geprobeerd worden.
In de kelder, waar de wijnen gemaakt worden, wordt eigenlijk weinig ingegrepen. Hun filosofie is dat alles in essentie in de wijngaarden gebeurt. Als het daar goed gaat, gaat de rest ook goed en kan de wijn vervolgens als het ware zijn eigen gang gaan. In dit proces wordt natuurlijk wel nauw toegezien op de ontwikkelingen, zodat alles goed blijft gaan, maar op het gebied van smaak laten ze het puur afhangen van de groei van de druif en hoe de wijn zelf ontwikkelt. Wijnen worden verder niet geklaard of gefilterd en bevatten daardoor veel mineralen, vitaminen, goede vetten en b12, wat al bij al ook voor een goede conservatie zorgt. Als er iets is waarbij ze in moeten grijpen, kunnen ze een drietal dingen doen: afwachten, remuage (de wijn rondpompoen zodat alle bestanddelen goed vermengd worden) of bottelen, maar dat is het dan ook. Het is dus elke keer weer een verrassing hoe de wijn uitpakt, wat het ook erg leuk maakt. Wijn is een levend product en is daardoor niet te vatten in perfectie!
Al bij al is het een zeer interessante wijnmakerij voor deze tijd die het verdient te groeien en gezien te worden. Hun contributie is relevant, zowel in de wijnen als op maatschappelijke gebied en hun wijnen zijn heerlijk om te drinken!
